علاوه بر عوامل جوی مانند نور خورشید، تغذیه، سن و ارث، نقش مهمی در بروز چین و چروک صورت دارند. با پیر شدن، میزان کلاژن در پوست به طور طبیعی کاهش مییابد و این باعث بروز چروک و شکستگی در پوست صورت میشود. در چنین وضعیتی، شاید به فکر استفاده از کرمها و لوسیونهای ضد چروک یا درمانهای موضعی بیفتید، اما این کرمها توانایی کاهش عمق چروکها را ندارند و تنها میتوانند از بروز چروکهای جدید جلوگیری کنند.
برای رفع چین و چروک صورت، دو روش معمول مورد استفاده قرار میگیرند: جراحی تهاجمی که همراه با عوارض خاصی است، و مزوتراپی که یک روش غیرتهاجمی است. در کنار مزوتراپی، استفاده از روشهای دیگر مانند میکرودرم ابرژین (لایهبرداری مکانیکی نازک) و بوتاکس نیز مفید است. استفاده از درمانهای ترکیبی در رفع چین و چروک صورت و آسیبهای پوستی به نتایج مطلوبتری منجر میشود. برای درمان چین و چروک در مناطق پیشانی و اطراف چشمها (جایی که حرکت عضلانی ضروری نیست)، میتوان از بوتاکس استفاده کرده و سپس با مزوتراپی به تنش پوست کمک کرده و چین و چروکها را رفع کرد.برخی داروهایی که به وسیله تزریق در مزوتراپی وارد پوست میشوند عبارتند از: انواع آمینواسیدها، ویتامینها (به طور مثال ویتامین C برای روشن شدن پوست)، آنتیاکسیدانهای ضدپیری و اسید هیالورونیک.
مزوتراپی باعث آغاز فعل و انفعالاتی مانند تولید مثل سلولها در پوست میشود و به این شکل سلولهای جدید تولید شده و سلولهای قدیمی به صورت لایهای مرده با روش میکرودرم ابرژین برداشته میشوند.
گروههای زیر باید از استفاده از مزوتراپی خودداری کنند:
- خانمهای باردار.
- بیماران قلبی و عروقی.
- افرادی که دچار سرطانهای پیشرفته هستند.
- افرادی که دارای سوابق آلرژی و حساسیت نسبت به داروهای خاص هستند.
- افرادی که در حال استفاده از داروهای ضد انعقاد هستند؛ زیرا این افراد با خطر ایجاد هماتوم و خونریزی بیشتری روبرو هستند.
- افراد دیابتی، به ویژه کسانی که دیابت آنها کنترل نشده است؛ زیرا سطح ایمنی آنها کاهش یافته و ممکن است به عفونتهای شدید مبتلا شوند.
- افرادی که مبتلا به بیماری نوروپاتی هستند.
- افرادی که دچار بیماری پسوزیاریس (صدف) هستند.