زگیل‌ها تناسلی و تبخال تناسلی، بروزی هستند که به صورت برجستگی‌های کوچک گوشتی در اندام‌های تناسلی و نیز اغلب در نزدیکی مقعد ظاهر می‌شوند. این زگیل‌ها از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. عامل ایجاد زگیل‌های تناسلی، گونه‌های مختلف ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) هستند که از طریق تماس جنسی با فرد مبتلا به افراد سالم منتقل می‌شوند. رنگ زگیل‌ها می‌تواند متفاوت باشد و از صورتی تا قهوه‌ای متغیر است، بسته به رنگ پوست شما. بیشترین نرخ بروز زگیل‌های تناسلی در بین زنان 16 تا 19 سال و مردان 20 تا 24 سال مشاهده می‌شود.
اگر به زگیل تناسلی مبتلا هستید، ناراحت نباشید. به یاد داشته باشید كه این بیماری بسیار رایج است و افراد زیادی به آن مبتلا هستند. زگیل تناسلی خطرناك نبوده و روش‌های مؤثری برای درمان آن وجود دارد. ممكن است نسبت به فردی كه این بیماری را به شما منتقل كرده، احساس خشم کنید. چنانچه مشکوک به ابتلا به زگیل تناسلی هستید، تنها اقدام مثبت مراجعه به پزشك است. متخصصین و کارشناسان کلینیک پوست و موی رازی شمارا معاینه كرده و سپس به‌منظور بررسی عفونت‌های احتمالی دیگر آزمایشاتی را برای شما تجویز خواهند کرد. متخصصین ما روش‌های مختلفی را برای درمان زگیل‌های تناسلی به شما پیشنهاد می‌کنند. برای آشنایی بیشتر با روش‌های درمانی موجود در این کلینیک جهت رفع زگیل تناسلی یا رزرو نوبت در کلینیک رازی می‌توانید با شماره 02188333259–02188334029 تماس حاصل نمایید.
علت
عامل اصلی اکثر زگیل‌های تناسلی ویروس‌های منتقل‌شده در هنگام رابطه جنسی است. ویروس‌ها عمدتاً از گروه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)هستند که در حال حاضر در حدود 170 گونه مختلف از آن‌ها شناخته‌شده است. گونه‌هایی از این ویروس که موجب زگیل آلت تناسلی و تبخال تناسلی می‌شوند از گونه‌های عامل سرطان دهانه رحم متفاوت هستند. اما در برخی از نقاط جهان نوع خاصی از واکسن ضدویروس پاپیلومای انسانی که برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم استفاده می‌شود، برای مقابله با برخی از گونه‌های ایجادکننده زگیل نیز مؤثر است. از این‌رو ادعای مبنی بر نرخ نزولی ابتلا به زگیل تناسلی در سال 2016 چندان هم شگفت‌انگیز نیست.
علائم
زگیل‌های تناسلی تا حداقل دو تا چهار هفته پس از ابتلای فرد ظاهر نمی‌شود، و این زمان گاهی تا چندین ماه نیز طول می‌کشد. شناسایی فرد عامل ابتلای شما به این بیماری اغلب غیرممکن است. زگیل‌های تناسلی به‌طور معمول بدون درد هستند، اما گاهی با خارش و خونریزی همراه می‌شوند. ظاهر زگیل‌ها متفاوت است و از زگیل‌های کاملاً صاف تا زگیل‌های برآمده شبیه به گل‌کلم را شامل می‌شود. زگیل‌ها ممکن است به‌صورت تکی یا جمعی ظاهر شوند.
در مردان، زگیل‌های تناسلی اغلب بر روی آلت تناسلی و به‌ویژه در زیر پوست ختنه‌گاه ظاهر می‌شوند. زگیل‌ها همچنین می‌توانند در مجرای ادرار (لوله ادراری) نیز ظاهر شده و به شکل یک برآمدگی قابل مشاهده باشند. ناحیه اطراف مقعد از دیگر نواحی ظهور زگیل‌ها است. در زنان، زگیل‌های تناسلی و تبخال تناسلی بر روی لبه‌های فرج، واژن و یا نزدیکی مجرای ادرار (ادرار) ظاهر می‌شوند. زگیل‌های تناسلی همچنین می‌تواند در داخل یا اطراف مقعد زن ایجاد شوند، به‌ویژه اگر زن رابطه جنسی مقعدی برقرار کند.
چه افرادی در معرض خطر ابتلا به زگیل تناسلی هستند؟
اکثر افراد در خطر ابتلای اندک به این بیماری هستند. اما احتمال ابتلا در افراد زیر بیشتر است:
- افرادی که دارای شریک جنسی متعدد هستند.
- افرادی که رابطه جنسی محافظت نشده برقرار می‌کنند.
اما تمام افرادی که رابطه جنسی برقرار می‌کنند، می‌توانند در معرض خطر ابتلا به این بیماری باشند.
تشخیص
تشخیص زگیل آلت و تبخال تناسلی ممکن است به‌طور عمومی دشوار باشد، زیرا افراد اغلب احساس خجالت می‌کنند و نمی‌خواهند درباره آن با پزشک صحبت کنند. از آنجا که زگیل تناسلی همیشه با چشم غیرمسلح قابل رؤیت نیست، پزشک ممکن است آزمایشاتی را تجویز کند تا ابتلای شما را تشخیص دهد. اگر نگران ابتلای خود به این بیماری هستید، بهتر است به طور سریع به پزشک تخصصی مراجعه کنید. این اقدام می‌تواند به حفظ آرامش روحی و سلامت جسمی شما کمک کند.
برای تشخیص زگیل آلت تناسلی، ممکن است پزشک نیاز به انجام بیوپسی (یعنی برداشت نمونه از بافت زگیل یا ناحیه “مشکوک” پوست) و ارسال آن به آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل داشته باشد. این آزمایش به شناسایی علائم سرطان در دستگاه تناسلی یا گردن رحم کمک می‌کند. برای افرادی که در معرض خطر قرار دارند یا قبلاً مبتلا بوده‌اند، انجام بررسی‌های منظم (شامل بیوپسی) به‌منظور بررسی وضعیت فعلی بسیار مهم است.
درمان زگیل تناسلی
افراد گاهی به خوددرمانی وسوسه می‌شوند و به اقداماتی چون بریدن زگیل دست می‌زنند. ما به‌هیچ‌وجه این اقدامات را توصیه نمی‌کنیم.
دو راه اصلی درمان زگیل آلت تناسلی وجود دارد:
- روش‌های شیمیایی
- برداشتن فیزیکی زگیل توسط پزشک کارآزموده
روش‌های شیمیایی
از این روش اغلب با نام “درمان موضعی” یاد می‌شود. در این نوع از درمان می‌توان از کرم‌ها و پمادهای مختلف استفاده کرد:
- کرم پودوفیلونوکسین (کوندیلین): این کرم را باید دو بار در روز و به مدت سه روز بر روی زگیل‌ها استفاده کرد. پس از آن، پزشک ممکن است استفاده از آن را به‌صورت هفتگی و به مدت چهار یا پنج هفته تجویز کند.
- ایمی‌کیمود (آلدارا):این کرم معمولاً به‌صورت یک لایه نازک، سه بار در هفته و برای یک دوره چهار ماهه استفاده می‌شود. در حدود شش ساعت پس از استفاده از کرم، باید محل شسته شود.
- اسید تریکلورواستیک:این کرم برای درمان زگیل‌های کوچک سفت مناسب است. از آنجایی‌که این دارو موجب آسیب سریع به پوست می‌شود، باید تنها توسط پزشک یا پرستار در کلینیک و به‌طور معمول یک‌بار در هفته استفاده شود. از استفاده خودسرانه از این دارو اجتناب کنید.
تمامی این کرم‌ها دارای عوارض جانبی بوده و کلینیک شمارا از این عوارض آگاه خواهد کرد.
روش‌های فیزیکی
روش‌های فیزیکی تنها باید توسط یک پزشک متخصص در این زمینه انجام شود:
- برداشتن: بریدن زگیل
- سرمادرمانی:منجمد کردن زگیل
- سوزاندن زگیل با برق (دیاترمی):استفاده از یک میله داغ برای سوزاندن زگیل
- جراحی لیزر: این درمان گاهی اوقات برای برداشتن زگیل‌هایی که به دلیل قرار گرفتن در داخل مقعد، واژن و یا لوله ادراری (پیشاب‌راه) دسترسی به آن‌ها دشوار است، استفاده می‌شود.
تا زمانی که پزشک اجازه نداده است، از برقراری هر گونه رابطه جنسی خودداری کنید. خطر عود مجدد زگیل‌ها پس از درمان وجود خواهد داشت. با این‌حال، زیگیل اغلب تنها یک‌بار بروز می‌کند و شما ممکن است هرگز دوباره به آن مبتلا نشوید. اگر شما یک زن هستید، توصیه می‌شود که آزمایش پاپ اسمیر (غربالگری دهانه رحم) را به‌طور منظم انجام دهید.
چگونه زگیل تناسلی بر بارداری تأثیر می‌گذارد؟
در صورتی که شما سابقه ابتلا به زگیل تناسلی داشته و این بیماری به‌طور خودبخود یا از طریق درمان بهبود یافته باشد، احتمالاً در طول دوران بارداری با هیچ مشکلی مواجه نخواهید شد. با این حال، در صورتی که شما یا همسرتان سابقه ابتلای به زگیل تناسلی دارید، حتماً باید پزشک یا پرستار را در جریان قرار دهید.
در زنان، زگیل تناسلی در طول دوران بارداری ممکن است عوارض زیر را داشته باشد:
- خونریزی: زگیل ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی در بدن در دوران بارداری رشد کند و باعث خونریزی شود. اندازه و تعداد زگیل‌ها نیز ممکن است افزایش یابد.
- انسداد مجرای تولد: زگیل می‌تواند مجرای تولد را مسدود کند. در این صورت، شما ممکن است نیاز به عمل سزارین داشته باشید تا نوزاد به دنیا آید.
علاوه بر این، زگیل تناسلی می‌تواند نوزاد را در معرض انواع ویروس پاپیلومای انسانی قرار دهد که عامل ایجاد زگیل در مجراهای تنفسی نوزادان است.
بنابراین، در صورتی که شما یا همسرتان سابقه ابتلا به زگیل تناسلی داشته‌اید، بسیار مهم است که در طول دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید تا اقدامات مناسب برای حفاظت از سلامت شما و نوزادتان انجام شود.
توصیه‌های مفید
- از کاندوم استفاده کنید: این کار شمارا تا حدی در برابر زگیل تناسلی محافظت می‌کند.
- در صورت مشکوک بودن به ابتلا به زگیل، یک چکاب در کلینیک خود انجام دهید.
- بروز ناگهانی و گسترده زگیل‌های تناسلی می‌تواند حاکی از وجود نقص در سیستم ایمنی بدن باشد، که عامل آن احتمالاً ویروس پاپیلومای انسانی است. در چنین شرایطی فوراً به پزشک مراجعه نمایید.
